سوئد تعهدات قانونی و بین المللی خود در رابطه با پناهندگان و پناهجویان را نادیده می گیرد. استرداد نوکیشان مسیحی ایرانی و افغان به کشور هایشان یک تراژدی انسانی است که لکه ای نه چندان خوشایند در تاریخ سوئد ثبت خواهد کرد.
« محبت نیوز » - نوکیشان مسیحی ایرانی و افغان در کشور های خود تحت جفا می باشند. فشار ها، دستگیری، تهدید و تبعیض از سوی حکومت اسلامی این کشورها سبب می شود تا این افراد مجبور به ترک کشور شده و در کشور های دیگری پناه بگیرند.
یکی از افراد مطلع در کشور سوئد که خود از نزدیک با پرونده های نوکیشان مسیحی پناهجو در ارتباط بوده است انتقاد هایی را از مقامات پناهندگی و مهاجرت این کشور کرده است، که شرح آن را در زیر می خوانید:
اولین نکته قابل اشاره در این مورد این است که نوکیشان مسیحی به این امید در سوئد هستند که پرونده هایشان بر اساس قوانین کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد و دستورالعمل 2004/83 اتحادیه اروپا مورد بررسی قرار گیرد. اما مشکلاتی در این میان وجود دارد:
الف) سوئد قوانین کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد را پذیرفته، اما اینطور که به نظر می رسد الزام عملی به آن ندارد.
ب) با اینکه کمیسیون اروپا به صراحت بیان می کند که تمامی اعضای اتحادیه موظف به اجرای دستورالعمل این اتحادیه است و باید حداقل قوانین را برای حفاظت از پناهندگان به اجرا در آورد، اما سوئد این دستورالعمل را نادیده می گیرد.
به علاوه، مقدمه قوانین اتباع بیگانه سوئد می گوید که این قوانین باید همسو با دستورالعمل اتحادیه اروپا تفسیر شوند. با این وجود تلاش وکلای نوکیشان مسیحی برای استناد به این قوانین بیهوده بوده است و در بهترین حالت هرگونه موضوع قضایی که به این قوانین متکی است، نادیده گرفته می شود.
پرونده های مرتبط از دادگاه حقوق بشر اروپا و دادگاه اتحادیه اروپا مورد نقل قرار می گیرند که از سوی مقامات سوئدی نادیده گرفته می شود.
در مواردی هم نوکیشان مسیحی پناهجو از برخورداری از خدمات یکی از وکلا بخاطر اشاره آن وکیل به این قوانین منع شده اند.
جمع بندی کلی این است که سوئد تعهدات قانونی و بین المللی خود در رابطه با پناهندگان و پناهجویان نادیده می گیرد. استرداد نوکیشان مسیحی ایرانی و افغان به کشور هایشان یک تراژدی انسانی است که لکه ای نه چندان خوشایند در تاریخ سوئد ثبت خواهد کرد.
نکته دوم در رابطه با موضع گیری سوئد در قبال نوکیشان مسیحی پناهجو این است که شورای مهاجرت سوئد که در نامه های رسمی از آن به اختصار با عنوان RCI 06/2012 برای افغان ها و RCI 16/2012 برای ایرانیان یاد می شود، قوانینی را تنظیم کرده که چگونگی رسیدگی به این نوع پرونده ها را مشخص می کند. طبق این قوانین متقاضیان پناهندگی در سه مورد زیر بررسی می شوند:
الف) بررسی می شود که آیا ایشان به حقیقت ایماندار مسیحی هستند یا خیر. (در اینجا لازم به ذکر است که این شورا در واقع شهادت ها و نامه های مکتوب کشیشان و سازمان های مسیحی مبنی بر تأیید ایمان پناهجو را نادیده می گیرد. در حقیقت هیچ یک از نوکیشان به عنوان مسیحی واقعی شناخته نمی شوند. آمار هاا نشان می دهند که در 85 تا 96 درصد از موارد نوکیشان مسیحی پناهجو پس از دریافت پناهندگی در کلیساهای خود فعال باقی می مانند.)
ب) اگر مرحله اول کارساز نشد، شورا باید بررسی کند که آیا شخص متقاضی در بین گروه بزرگتری از مردم به عنوان مسیحی واقعی شناخته می شود یا خیر. (این در حالی است که شهادت کلیه اعضای کلیسا بر ایمان یک پناهجو در بسیاری از موارد نادیده گرفته می شود).
پ) در آخر، اگر از دو مرحله بالا نتیجه ای حاصل نشد، شورا باید بررسی کند که آیا نوکیش مسیحی کاملن اسلام را ترک کرده است یا خیر. (این مرحله در بسیاری از پرونده ها اصلن مورد توجه قرار نمی گیرد.)
همچنین شورای مهاجرت سوئد تصمیم می گیرد که چه مقدار به وکلا برای خدماتشان پرداخت شود و از این طریق ایشان را کنترل می کند. با اینکه نرخ ثابتی برای پرداخت به وکلا وجود دارد، اما این شورا با دستکاری در ساعات کار وکلا، از مبلغ پرداختی به ایشان می کاهد. از این طریق، وکلا مبلغی کمی برای پرونده هایی پیچیده دریافت می کنند که به وضوح این پیغام را به ایشان می رساند که زیاد پاپیچ این پرونده ها نشوند.
در مواردی هم وکلایی برای نوکیشان مسیحی قرار داده می شوند که با قوانین مخصوص نوکیشان آشنایی ندارند.
در صورتی هم که پرونده پناهجویان رد شود، ایشان می توانند طبق بند های 12 و 19 قوانین اتباع بیگانه از دیپورت شدن خود جلوگیری کنند. اما درخواست جلوگیری از دیپورت شدن مستلزم این است که فرد پناهجو مدارک و ادعا های جدیدی داشته باشد که امکان مطرح کردنشان در قبل نبوده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر