شاگرد چه کسي است؟

شاگرد چه کسي است؟

در زماني که عهد جديد نوشته مي­شد منظور او از شاگرد با آنچه که ما امروز به شاگرد مي­گوئيم، فرق

داشت. شاگرد امروزي فقط در کلاس درس حاضر مي­شود، درسها را فرا مي­گيرد و بعد امتحان مي­دهد

و تمام مي­شود. شاگرد امروزي رابطه زيادي با استاد ندارد. اما در گذشته، شاگرد کسي بود که همه

چيز را رها مي­کرد و به دنبال استاد مي­رفت و با استاد زندگي مي­کرد و عملاً از او درس ياد

مي­گرفت. شاگردان مسيح هميشه در همه موقعيتهاي زندگي يعني در دعا، در خدمت، در وقتي که او

تعليم مي­داد، در خوردن و آشاميدن، در تفريحات، با او بودند. آنها همه چيز را ترک کرده و به دنبال

استادشان آمده بودند.

خدا از ما مي­خواهد که شاگرد مسيح باشيم و همه زندگي و قلب­مان مال مسيح باشد. ما براي اينکه شاگرد

مسيح بشويم بايد حاضر باشيم بهاي آن را بپردازيم. ما بايد حساب و کتاب خود را بکنيم. عيساي مسيح به

ما مي­گويد قبل از ساختن برج بايد شخص حساب و کتاب کند و ببيند که آيا مي­تواند آن را بسازد و به

اتمام برساند و آن وقت شروع به ساختن بکند. پس پيرو مسيح بودن زياد هم ساده نيست و شخص بايد

از ابتدا حساب و کتاب خود را بکند. عيساي مسيح به وضوح و به روشني بهاي شاگردي را بيان کرده­است.

او از شاگردان انتظار دارد که اين بها را بپردازند. ولي نکته مهم اين است که او خود قدرت پرداخت آن را

نيز به شاگردان مي­دهد. شايد ما فکر مي­کنيم مسيحيت راه گريزي از جهنم و برخوردار شدن از بهترين

لذايذ زندگي است و شايد ما انتظار زحمات و سختيها را نداشته باشيم. گاهي فکر مي­کنيم وقتي به مسيح

ايمان مي­آوريم بايد ما را روي پر قو بخواباند و فرشته­ها بيايند ما را باد بزنند و هر چه مي­خواهيم فوري بايد

براي ما آماده شود. مسيح چنين وعده­اي را به ما نداده است. او گفت: پس در نهايت پيروزي از آن ما است.

(يوحنا 16 : 33).